„Nie umiera ten, kto trwa w sercach i pamięci naszej” – wspomnienie o śp. Jolancie Kosel
W poniedziałek, 15 czerwca 2015 r., późnym popołudniem zapukał do Jej drzwi, a Ona z otwartym sercem i wielką pokorą przyjęła Jego zaproszenie …
Po długiej i ciężkiej chorobie, znoszonej z godnością zasługującą na podziw, odeszła do Pana wyjątkowa osoba, kobieta o ciepłym uśmiechu i optymistycznym spojrzeniu, której serce patrzyło szeroko, ponad horyzont własnych potrzeb. Osoba tak bardzo otwarta na potrzeby drugiego człowieka!
Śp. Jolanta Kosel (18.09.1965 – 15.06.2015) była wieloletnim oddanym pracownikiem krzanowickiej szkoły. W latach 1985 – 1989 pełniła funkcję szkolnej pielęgniarki, a od września 1989 roku była nauczycielem bibliotekarzem. W międzyczasie, w latach 90., skierowana przez biskupa diecezjalnego, prowadziła lekcje religii w najmłodszych klasach. Przeszła pomyślnie przez wszystkie stopnie awansu zawodowego, otrzymała stopień nauczyciela dyplomowanego i zawsze najwyższą, tj. wyróżniającą ocenę pracy. Kilkakrotnie przyznawano Jej Nagrodę Dyrektora za wzorowe wywiązywanie się ze swoich obowiązków. To dzięki Jej staraniom – kiedy jeszcze nie każdy uczeń miał w domu komputer – w bibliotece powstało szkolne centrum multimedialne i informatyczne. Śp. Jolanta Kosel dodatkowo ukończyła studia podyplomowe na kierunku „Technologia informacyjna dla bibliotekarzy”, uczestniczyła w wielu warsztatach, konferencjach i szkoleniach, bo zależało Jej na wysokiej jakości pracy biblioteki. Kochała książki, a zainteresowanie nimi starała się wpoić młodemu pokoleniu, organizując systematycznie konkursy czytelnicze, szkolne targi książki, kiermasze taniej książki, zamieszczając na gazetce nowości czytelnicze i informacje o pisarzach i poetach. Przeprowadzała ciekawe lekcje biblioteczne dla uczniów wszystkich grup wiekowych. Była koordynatorem i głównym organizatorem Dnia Pluszowego Misia, Światowego Dnia Książki. Zaopatrywała szkołę w nagrody książkowe dla wyróżnionych uczniów. Jeszcze niedawno wyjeżdżała z młodzieżą na Ukrainę, na zielone szkoły, na wycieczki. Prowadziła też Szkole Koło PCK, uczyła dzieci prozdrowotnych zachowań, szkoliła w zakresie udzielania pierwszej pomocy. Była koordynatorem tak ważnych akcji jak: „Szklanka mleka” i „Owoce w szkole”. Od początku założenia w szkole w Krzanowicach koła Towarzystwa Przyjaciół Dzieci (tj. od roku 2002) była jego członkiem i aktywnym działaczem. Pełniła funkcję skarbnika. Angażowała uczniów do udziału w wielu akcjach charytatywnych. Niejedną akcję zainicjowała w krzanowickiej szkole, jak na przykład: „Pomóż i Ty”, „Góra grosza” i „Zbieramy nakrętki”, które w dziesiątkach kilogramów gromadziła w bibliotece, a potem przekazywała na szczytny cel. Dobro drugiego człowieka, dobro dziecka zawsze było dla Niej najważniejsze. W roku 2008 otrzymała statuetkę „Przyjaciel dziecka” za pracę społeczną na rzecz najmłodszych.
Od zawsze angażowała się w życie parafii p.w. św. Wacława. Należała do parafialnego zespołu „Caritas”: przygotowywała paczki świąteczne dla najstarszych mieszkańców Krzanowic, opiekowała się grobami ludzi, o których inni już zapomnieli, w okresie Adwentu rozprowadzała opłatek, odwiedzała ludzi starszych, samotnych i rodziny wielodzietne, pomagała w rozdzielaniu darów i odzieży dla najbardziej potrzebujących. Przez wiele lat służyła swoją pomocą księdzu proboszczowi, pomagając w kuchni przygotować poczęstunek dla zaproszonych gości z okazji ważnych uroczystości kościelnych. Śp. Jolanta była zawsze w tym miejscu, gdzie był potrzebujący człowiek!
Społeczeństwo Krzanowic darzyło Ją wielką sympatią, a przede wszystkim zaufaniem, co potwierdziło wybierając Ją radną gminy Krzanowice. Swój szacunek do Niej okazało, gromadząc się tłumnie w Jej ostatniej drodze. 19 czerwca 2015 r. miała miejsce uroczystość pogrzebowa śp. Jolanty. Mszę świętą koncelebrowało siedmiu księży. Homilię wygłosił ks. Piotr Nawrath – przyjaciel rodziny Kosel, a ze słowem do Rodziny Zmarłej zwrócili się także: były proboszcz parafii ks. Wilhelm Schiwon i obecny proboszcz ks. Tomasz Gierga. Wszyscy podkreślali zasługi Zmarłej dla parafii.
Każdy, kto znał Jolę, ma o Niej piękne wspomnienia i będzie je pielęgnował w swojej wdzięcznej pamięci. Ze smutkiem spoglądamy na wolne miejsce w kościelnej ławce, pusty fotel w szkolnej bibliotece, wolne krzesło za stołem w pokoju nauczycielskim. Tę pustą przestrzeń w naszym życiu niech wypełni nadzieja ponownego spotkania z Nią w Domu Naszego Ojca, gdzie nie ma bólu i cierpienia.
Z pogrążoną w smutku Rodziną łączy się
Społeczność Zespołu Szkół w Krzanowicach